اثرات آکریل‌آمید و ویتامین C بر تغییرات بافتی و شاخص‌های استریولوژی مخچه در جنین‏های موش صحرایی

مقدمه: آکریل‌آمید یک مادۀ شیمیایی است که در صنعت و فرایندهای آزمایشگاهی کاربرد دارد. آکریل‌آمید امروزه با توجه به روش پخت غذا‌ها به صورت روز‌افزون مورد استفاده قرار می‌گیرد و اثرات سوء آن بر دستگاه‌های مختلف بدن به‌ صورت پراکنده در مطالعات بیان شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات مصرف آکریل‌آمید در دورۀجنینی (دوران بارداری) بر تکامل فیزیکی و تغییرات حجم مخچه در جنین موش صحرایی است. مواد و روش‌ها: موش‌های صحرایی مادۀ آبستن نژاد ویستار، آکریل‌آمید به میزان ١٠ میلی‌گرم/کیلوگرم و محلول ویتامین C به میزان ٢٠٠ میلی‌گرم/کیلوگرم به صورت خوراکی دریافت کردند. در روز ١٥ بارداری، ابتدا وزن مادر اندازه‌گیری گردید و سپس موش‌های صحرایی آبستن کشته شدند. سپس جنین‌ها خارج گردید و از نظر تعداد، وزن، طول فرق سری -نشیمنگاهی و تکامل مخچه بررسی شدند. در مجموع ١٠٠ برش بافتی از کل مخچه تهیه شد. از بین این برش ها، ١٠ برش به صورت تصادفی با فاصلۀ یکنواخت و شروع تصادفی یکنواخت انتخاب شد و با روش رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین -ائوزین برای محاسبۀ حجم رنگ آمیزی شد. حجم مخچه توسط روش میکروپروجکشن و کاوالیری اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آکریل‌آمید سبب کاهش چشمگیری در وزن مادر و حجم مخچه و نیز تعداد جنین‌ها می‌شود. بررسی‌های بافت شناسی و استریولوژی نشان دادند که حجم مخچه در گروه‌های آکریل‌آمید و آکریل‌آمید + ویتامین C نسبت به گروه کنترل کاهش می‌یابد. نتیجه‌گیری: آکریل‌آمید یک اثر مضر بر تکامل مغز دارد که ممکن است با تجویز ویتامین C بتوان از این اثرات پیشگیری نمود.